Ένα φυσικό σάκχαρο που υπάρχει στο μέλι συμβάλλει στην απομάκρυνση των λιπαρών ουσιών που συσσωρεύονται στα τοιχώματα των αρτηριών, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο για σοβαρές καρδιαγγειακές επιπλοκές όπως το έμφραγμα.
Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας μελέτης που πραγματοποιήθηκε από ερευνητές στις ΗΠΑ, στην Ιταλία και στον Καναδά και δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature Communications.
Το σάκχαρο-κλειδί ονομάζεται τρεαλόζη και έχει την ικανότητα να ενεργοποιεί μια πρωτεΐνη που δίνει εντολή στα ανοσοκύτταρα (μακροφάγα) να απομακρύνουν τις πλάκες λιπαρών ουσιών από τις αρτηρίες, σύμφωνα με τα νέα ευρήματα.
Σχετικά πειράματα που έκαναν οι ερευνητές σε ποντίκια υπέδειξαν ότι η τρεαλόζη μπορεί να μειώσει τη συσσωρευμένη πλάκα περίπου κατά 30%. Εκτός από το μέλι, η τρεαλόζη βρίσκεται επίσης στα μανιτάρια, στον αστακό και στις γαρίδες.
Η συσσώρευση λιπαρών ουσιών στα τοιχώματα των αρτηριών, διαδικασία γνωστή ως αθηροσκλήρωση, κάνει τις αρτηρίες πιο σκληρές και λιγότερο εύκαμπτες, αυξάνοντας τον κίνδυνο υπέρτασης, καρδιοπάθειας και εμφράγματος.
Εξηγώντας τα ευρήματα, ο βασικός συντάκτης της μελέτης, Μπαμπάκ Ραζάνι, επίκουρος καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον στο Σεντ Λούις, αναφέρει: «Όταν υπάρχει αθηροσκλήρωση στις αρτηρίες, τα μακροφάγα προσπαθούν να αποκαταστήσουν τις βλάβες καθαρίζοντας την περιοχή, όμως υπερφορτώνονται λόγω της φλεγμονώδους φύσης των αθηροκληρωτικών πλακών. Για να τα βοηθήσουν, οι “φίλοι” τους [δηλαδή άλλα κύτταρα] κατευθύνονται στο σημείο, όμως τελικά καταλήγουν να κάνουν τα πράγματα χειρότερα. Δημιουργείται έτσι μια “σούπα” από νεκρά κύτταρα και περισσότερα λιπίδια, η οποία αυξάνει τη συσσωρευμένη πλάκα όλο και περισσότερο». Αυτό που καταφέρνει η τρεαλόζη είναι να ενεργοποιήσει μια πρωτεΐνη, την TFEB, η οποία εισβάλλει στον πυρήνα των μακροφάγων, ενώνεται με το DNA του και πυροδοτεί στη συνέχεια μια αλυσιδωτή αντίδραση που προσδίδει στο μακροφάγο «υπερδυνάμεις», ενισχύοντας την ικανότητά του να απομακρύνει την πλάκα από τις αρτηρίες.
Πηγή: onmed.gr
