Τα κυδώνια, αυτά τα άσχημα μήλα που έλεγε κάποιος και γίνονται ωραίο γλυκό του κουταλιού.
Υλικά (θεωρητικά):Ένα κιλό κυδώνια, ένα κιλό ζάχαρη, αρμπαρόριζα, μια χούφτα αμύγδαλα, δυο γενναίες κουταλιές μέλι πορτοκαλιάς, ένα ποτήρι νερό, ένα λεμόνι*.
Εκτέλεση (εδώ κάπου άλλαξα τις ποσότητες των υλικών):
Βάζουμε τα αμύγδαλα σε καυτό νερό και τα αφήνουμε για λίγο ώστε να ξεφλουδίζονται εύκολα.
Σε μια κατσαρόλα ρίχνουμε το ποτήρι με το νερό και τα κυδώνια που τα έχουμε κόψει σε σχετικά λεπτές λωρίδες, έχουμε αφαιρέσει τη φλούδα και το «ψαχνό» γύρω από τα κουκούτσια που είναι σκληρό.Εγώ έβαλα 800γρ κυδώνι και 800γρ ζάχαρη. Το δε νερό ήταν αισθητά περισσότερο αφού μου φάνηκε ότι δεν θα αρκεί, με αποτέλεσμα να αφαιρώ μετά στην πορεία. Αυτό αν και ζαχαροπλαστικά είναι απαράδεκτο, από τύχη δεν φαίνεται να επηρέασε αρνητικά ούτε τη γεύση ούτε το δέσιμο.Μόλις τα κυδώνια πάρουν βράση, προσθέτουμε τη ζάχαρη και χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία. Η εισαγωγή του νέου υλικού θα σταματήσει το βρασμό και όταν αυτός θα ξαναρχίσει θα διατηρήσουμε τη θερμοκρασία χαμηλή.Τότε προσθέτουμε τα ξεφλουδισμένα αμύγδαλα, τις δυο πολύ γενναίες κουταλίες μέλι πορτοκαλιάς που μοσχομυρίζει και το γεμίζει άρωμα και επειδή δεν έχουμε αρμπαρόριζα όπως λέει η συνταγή, βάζουμε τα φυλλαράκια μιας τούφας χλωρή λουίζα.*Επειδή η λουίζα είναι λίγο ως πολύ λεμονάτη στο άρωμα και στη γεύση, ΔΕΝ βάζουμε το λεμόνι.Οι αλμπάνηδες κάπου εδώ αφαιρούν το περισσευούμενο νερό (που έγινε τροφοδοσία για τις μέλισσες) και ανακατεύουν συνέχεια για λίγη ώρα μέχρι να δέσει το μείγμα.
Κυδώνι γλυκό του κουταλιού
Το αποτέλεσμα πολύ καλό για πρώτη φορά και κοινά αποδεκτό. H ποσότητα όμως γλυκών στο σπίτι τείνει να γίνει τέτοια που να χρειάζεται να κάνει ένα ψυχικό ο φίλος μου ο Γιώργος και να μου παρέχει τις οδοντιατρικές υπηρεσίες του
Ο πατέρας μου που έχει υπάρξει έξπερτ των γλυκών του κουταλιού αλλά δεν συμβουλεύτηκα πριν τις δοκιμές μου, μου είπε ότι έπρεπε να βράσω τις φλούδες και τα «χοντράδια» με τα κουκούτσια ξεχωριστά. Μετά θα έπρεπε να χρησιμοποιήσω αντί νερού βρύσης το αποτέλεσμα του βρασμού.
Αυτό είναι ένα από τα tip που μπορεί να δώσουν κόκκινο χρώμα στο γλυκό κι όχι ξανθό που βγήκε το δικό μου.
Πιο μελισσοκομικά, πέρα από την προσθήκη του μελιού στο γλυκό, η κυδωνιά σαν φυτό δίνει νέκταρ και γύρη από Μάρτιο μέχρι Μάιο, ενώ δεν πρέπει να παραβλέπουμε την καλλωπιστική κυδωνιά, Τσιντόνια , cydonia japonica που είναι ένα ενδιαφέρον μελισσοκομικό φυτό.
ΠΗΓΗ
