Ακόμα μια ανάρτηση έχουμε σήμερα για τους νέους μελισσοκόμους.
Έχω ξαναπεί ότι οι παλιοί μελισσοκόμοι έχουν τους δικούς τους τρόπους, και δεν τους αλλάζουν, έτσι έμαθαν έτσι πράττουν.
Οι νέοι μελισσοκόμοι όμως πρέπει να διδάσκονται πάνω σε στερεές και σύγχρονες βάσεις.
Μόνο τότε θα έχει μέλλον η μελισσοκομία στη χώρα μας.
Είμαι νέος άνθρωπος, και θέλω να πιστεύω ότι οι τακτικές που ακολουθώ είναι σύγχρονες.
Αυτές τις τακτικές, που μαθαίνω, που δοκιμάζω και τελειοποιώ μέσα από ατελείωτες ώρες εργασίας καθημερινά στο μελισσοκομείο μου, θέλω να σας μεταφέρω μέσα από αυτό εδώ το Blog.
Παράλληλα φυσικά σας γράφω και τακτικές και μεθόδους της Ελληνικής και ξένης μελισσοκομικής βιβλιογραφίας, πολλές φορές όχι γιατί αυτές είναι εφαρμόσιμες αλλά γιατί έστω και μέσα από αυτό που δεν είναι εφαρμόσιμο, μπορεί να πάρουμε κάτι και να το προσαρμόσουμε σε μια δική μας τακτική κι έτσι να μας φανεί τελικά πολύ χρήσιμο.
Η σημερινή ανάρτηση έχει να κάνει με το πέρασμα των κλειδιών στις κυψέλες μας. Μια δουλειά αρκετά δύσκολη, λεπτομερειακή εργασία θα έλεγα αφού με ένα μικρό λάθος μπορεί να γίνει μεγάλη ζημιά.Θα προσπαθήσουμε όμως από εδώ να την κάνουμε κατανοητή και εύκολη.
Έχω δει συναδέλφους να μετράνε με μεζούρες τις αποστάσεις, να έχουν βοηθό να τους κρατάνε τις μεζούρες και στο τέλος να βιδώνουν τα κλειδιά στραβά, ή σε λάθος σημείο.
Εγώ θα σας δείξω βήμα βήμα πώς να περνάτε τα κλειδιά και το πορτάκι σε μια διώροφη κυψέλη χωρίς να χρειάζεστε καθόλου μεζούρα, πολύ γρήγορα και με απόλυτη ακρίβεια.
Πάμε λοιπόν να δούμε πως γίνεται…
Κατ αρχήν χρειαζόμαστε ένα καπάκι που να έχει περασμένα ήδη κλειδιά για να το χρησιμοποιήσουμε ως οδηγό. Αν δεν έχετε έτοιμο καπάκι με κλειδιά θα σας δείξω αμέσως πως μπαίνουν.
Εδώ πρέπει να σας πω ότι τα κλειδιά στις κυψέλες σας πρέπει να τα περνάτε μετά το βάψιμο.
Εγώ όμως χρειαζόμουν άμεσα σώματα και πατώματα για να τρυγήσω, για να βάλω δηλαδή τα πλαίσια με το μέλι μέσα σε αυτά και να τα μεταφέρω στην αποθήκη.
Επειδή έδωσα κάθε διαθέσιμο πάτωμα στα μελίσσια λόγο μεγάλης ανάπτυξης πήγα και αγόρασα κυψέλες και πατώματα και τους πέρασα τα κλειδιά για να τρυγήσω, ενώ το βάψιμο θα τους το κάνω αργότερα με την ησυχία μου.
Φρόντισα όμως να βάψω τα σημεία που θα μπουν τα κλειδιά ώστε να μην χρειαστεί να τα βγάλω στο βάψιμο για να πάρουν χρώμα και σε αυτό το σημείο.
Παίρνουμε λοιπόν το καπάκι της κυψέλης και ακουμπάμε ακριβώς στο κέντρο από τα παραθυράκια που έχει το κλειδί.
Πρέπει να ξέρετε ότι τα παραθυράκια του καπακιού είναι μετρημένα με μεγάλη ακρίβεια, και πως αν βάλουμε το κλειδί μας ακριβώς στο κέντρο αυτών είναι απολύτως βέβαιο ότι το κλειδί μπήκε στην σωστή του θέση.
Δεν χρειάζεται να το μετρήσουμε καν, επειδή η απόσταση μεταξύ των δυο παραθύρων είναι πολύ μικρή, μπορούμε να το υπολογίσουμε με το μάτι πολύ εύκολα.
Αν υπάρξει απόκλιση χιλιοστών, αυτό δεν είναι πρόβλημα αφού τα κλειδιά έχουν περιθώριο για τέτοιες αποκλίσεις.
Αφού κεντράρουμε προσεκτικά σε πιο σημείο θα μπει λοιπόν το κρατάμε με το ένα χέρι ενώ με το άλλο βιδώνουμε την πρώτη βίδα.
Για το σκοπό αυτό καλό είναι να έχετε ένα επαναφορτιζόμενο εργαλείο, γιατί με κατσαβίδι δεν πρόκειται να κάνετε δουλειά.
Πάρτε ένα απλό με λίγα χρήματα, μιας και δεν θα κάνει και την φοβερή εργασία.
Εγώ το αγόρασα 38 ευρώ, έχει δυο επαναφορτιζόμενες μπαταρίες, και με κάθε μπαταρία μπορώ και βιδώνω βίδες για 20 διώροφες κυψέλες περίπου.
Όταν βιδώσουμε τις πρώτες δυο βίδες σειρά έχει μετά η τρίτη βίδα.
Αυτή όμως πρέπει να μπει λίγο κυρτά ώστε όταν ανοίγουμε το κλειδί να γλιστράει πάνω στη βίδα και να ξεκουμπώνει εύκολα.
Εκτός κι αν βάλετε βίδες μικρότερου διαμετρήματος οπότε δεν θα υπάρχει τέτοιο πρόβλημα.
Όπως βλέπετε τελειώσαμε με το πρώτο κλειδί του καπακιού.
Χωρίς μέτρημα χωρίς δυσκολία και γρήγορα.
Όταν βάλουμε και το δεύτερο κλειδί στο καπάκι τότε μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε για οδηγό.
Τότε το ακουμπάμε πάνω στο σώμα της κυψέλης μας για να βάλουμε και σε αυτή κλειδιά.
Πρέπει να το ακουμπήσουμε και να εφαρμόσει απόλυτα στην κυψέλη, γιατί σε διαφορετική περίπτωση τα κλειδιά δεν θα βιδωθούν ίσια.
Παίρνουμε λοιπόν το κλειδί που θα μπει στην κυψέλη μας και το βιδώνουμε μέχρι τη μέση των στροφών της βίδας.
Αφού το κάνουμε αυτό κρεμάμε το κλειδί αυτό στη βάση του άλλου κλειδιού που βάλαμε προηγουμένως στο καπάκι.
Όπως το βλέπετε στη φωτογραφία.
Όταν το κάνουμε αυτό ξεκινάμε και το βιδώνουμε.
Προσπαθούμε να μην μας κουνηθεί, γιατί έτσι που είναι κρεμασμένο σαν εκκρεμές είναι σε ολόισια θέση, κι έτσι πρέπει να παραμείνει και να βιδωθεί.
Πρέπει ακριβώς την ίδια διαδικασία να κάνουμε και στο πίσω κλειδί της κυψέλης μας.
Όταν ολοκληρώσουμε, έχουμε τελειώσει το βάλσιμο των κλειδιών της κυψέλης μας, γρήγορα εύκολα και χωρίς μέτρημα όπως σας είπα.
Και τώρα μπορούμε να συνεχίσουμε στο πέρασμα κλειδιών και στο πάτωμα.
Στη συνέχεια κατεβάζουμε το καπάκι από την κυψέλη και στην θέση αυτή, από πάνω από την κυψέλη βάζουμε το πάτωμα.
Και αυτό προσπαθούμε να είναι σε απολύτως ίσια θέση για να βιδωθούν ίσια τα κλειδιά, και σε αυτό.
Μετά παίρνουμε το μικρό κλειδί και το ακουμπάμε πάνω στο πάτωμα κουμπώνοντας το με το κάτω κλειδί της κυψέλης όμως, το οποίο τώρα αυτό μας χρησιμεύει ως οδηγός.Όπως ακριβώς το βλέπετε στην φωτογραφία.
Σε αυτή την ίσια θέση που τοποθετήθηκε λοιπόν του βιδώνουμε την πρώτη βίδα.
Και αμέσως μετά εννοείται και την δεύτερη βίδα, κι έτσι τοποθετείται το πρώτο κλειδί και στο πάτωμα μας.
Και εδώ δεν ξεχνάμε την τρίτη βίδα να την βιδώσουμε κυρτά, προκειμένου να γλιστράει το κλειδί πάνω σε αυτήν και να ξεκουμπώνει εύκολα.
Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο βάζουμε το κλειδί και στην πίσω πλευρά του πατώματος. Τώρα μπορούμε να προχωρήσουμε στο πέρασμα των πάνω κλειδιών του πατώματος.
Βάζουμε πάλι το καπάκι πάνω από το πάτωμα όμως αυτή τη φορά για να περάσουμε και εκεί κλειδιά.
Ξανά με τον ίδιο τρόπο όπως και στο σώμα, βιδώνουμε το κλειδί μέχρι την μέση των στροφών και το κρεμάμε σαν εκκρεμές από το κλειδί του καπακιού για να το βιδώσουμε στο πάτωμα μας και αυτό.
Το ίδιο ακριβώς κάνουμε και στο πίσω μέρος του πατώματος. Και τότε έχουμε ολοκληρώσει και τοποθετήσει σωστά και ίσια όλα τα κλειδιά μιας διώροφης κυψέλης.
Μπήκαν σωστά, και στη θέση τους χωρίς επαναλαμβάνω να χρησιμοποιήσουμε καθόλου μεζούρες και μέτρα.
Σειρά έχει τώρα το πορτάκι της κυψέλης μας.
Έχω ξαναπεί ότι χρησιμοποιώ μόνο μεταλλικά πορτάκια στα μελίσσια μου. Τα μεταλλικά πορτάκια λοιπόν έχουν δυο οδηγούς που κρατούν το πορτάκι.
Παίρνουμε τον πρώτο και τον ακουμπάμε πάνω στην κυψέλη, δεν χρειάζεται ούτε τώρα να μετρήσουμε.
Βάζουμε τον οδηγό εντελώς στην άκρη της κυψέλης, και ετοιμαζόμαστε να τον βιδώσουμε.
Εδώ πρέπει να πω ότι πρέπει να χρησιμοποιούμε λεπτότερες βίδες για να βιδώνουμε τους οδηγούς απ τα πορτάκια για να μην σκίζεται το ξύλο στο σημείο αυτό γιατί είναι λεπτό εκεί το ξύλο της κυψέλης. Και ακόμα ότι από τις τρεις θέσεις για βίδα που έχει, εμείς πρέπει να βάλουμε μόνο δυο βίδες αφήνοντας κενή τη μεσαία θέση.
Το ίδιο ακριβώς κάνουμε και με τον άλλον οδηγό.
Φαντάζομαι τώρα θα αναρωτιέστε γιατί δεν βάζουμε και τις τρεις βίδες στον οδηγό εεεεε;;;
Η απάντηση είναι η εξής…
Όταν μετά από χρόνια σαπίσουν οι κυψέλες σας, σε καμιά μεταφορά καμιά νύχτα, εκεί που θα θέλετε να κλείσετε το πορτάκι ίσως το ξύλο να σάπισε και να φύγει ο οδηγός.
Τότε αν πάτε να τον ξαναβιδώσετε δεν θα μπορεί να βιδωθεί στο σημείο εκείνο που ήταν οι παλιές βίδες.
Τώρα όμως που έχουμε αφήσει μια θέση χωρίς βίδα, θα μπορέσετε έστω να βιδώσετε τον οδηγό και με μια βίδα και να ολοκληρώσετε την δουλειά σας.
Αυτό μπορεί να ακούγεται μακρινό αλλά είναι πολύ σημαντικό πιστέψτε το.
Βλέπετε πως συρταρώνει το πορτάκι στους οδηγούς και κλείνει.
Πλέον η κυψέλη μας είναι τέλεια από τα κλειδιά και με το πορτάκι της. Ετοιμοπόλεμη που λέμε…
Αν γυρίσουμε το πορτάκι ανάποδα κλείνει εντελώς η πόρτα και ούτε μπαίνουν ούτε βγαίνουν οι μέλισσες, ενώ οι τρυπούλες που έχει επιτρέπουν στην κυψέλη να αερίζεται και να μην σκάνε οι μέλισσες κατά την μεταφορά. Συνάδελφοι αυτός είναι ο δικός μου τρόπος που περνάω τα κλειδιά στις κυψέλες μου.
Δεν μου τον έδειξε κανείς, δεν τον είδα πουθενά, απλός μου βγήκε έτσι σιγά σιγά όπως δούλευα με τα κλειδιά.
Πιστεύω ότι είναι πολύ εύκολος και γρήγορος τρόπος.
Αν τον βρήκατε ενδιαφέρον και πιστεύετε ότι μπορεί να κάνει την δουλειά σας ευκολότερη αυτό θα με γεμίσει χαρά.
